بررسی تاثیر نوع محیط کشت و برخی ترکیبات بیوشیمیایی روی پرآوری درون شیشه ای سیب پا کوتاه گمی الماسی malus domestica borkh

پرآوری گیاهان مختلف در شرایط درون شیشه­ای برای ریز ازدیادی و مطالعات درون شیشه­ای امری الزامی است. بهینه­سازی و افزایش پرآوری شاخه موضوع پایه­ای برای ریز ازدیادی است و در این زمینه بیشتر مطالعات روی نوع محیط پایه و هم­چنین ترکیباتی که در محیط کشت استفاده می شوند متمرکز شده است. سیب گمی الماسی یک پایه پاکوتاه سیب است که در شمال غرب ایران رشد می کند و برای گونه ها و ارقام مختلف سیب مناسب است. در این مطالعه تاثیر دو نوع محیط کشت پایه حاوی نمک های ms و n6 همراه با اثر مواد بیوشیمیایی مانندی فلوروگلوسینول، زغال فعال و هورمون جیبرلین بر روی پرآوری و طول شاخه ها بررسی شد. شاخه­های در حال رشد در شرایط درون شیشه­ای برای این کار به­کار رفت. نتایج به­دست آمده از این آزمایش­ها نشان­داد که محیط کشت ms نسبت به n6 پرآوری سیب را بیشتر تحریک می­کند. فلوروگلوسینول به­عنوان یک ترکیب فلوردزینی تاثیر مثبتی در پرآوری سیب داشت و در طول یک ماه اول کشت تاثیر معنی­داری در افزایش پرآوری درون شیشه ای و طول شاخه ها داشت.  فلوروگلوسینول هم­چنین تاثیر خوبی در کاهش شیشه ای شدن نمونه های سیب داشت. اختلاف بین اثر اسید جیبرلیک با فلوروگلوسینول روی پرآوری سیب معنی­دار نبود. زغال فعال اثر معنی­داری روی پرآوری نداشت. ترکیب 80 میلی گرم در لیتر فلوروگلوسینول با 2 میلی گرم در لیتر جیبرلین برای افزایش پرآوری در شرایط درون شیشه ای این رقم سیب مناسب تشخیص داده شد.